Sinterklaas gedicht

Vandaag hebben we pakjesavond gevierd thuis hier, en heb dit leuke gedicht gehad van een huisgenootje:

From the land of the Dutch, the orange + the weed.

You came to learn English, to speak, write and read.

You learnt the language mad fast, got a job, got a girl.

Drinking underage, but always careful not to hurl.

When I first heard of Sinterklaas, I didn't really see the point.

But now, I think it's dope, all that's missing is a JOINT!!

Bevooroordeelden Canadezen altijd XD

November 2010

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaaltje heb geschreven, en ik kreeg al verontrustige berichten uit Nederland dat mensen toch aardig gespannen zaten te wachten op een verhaal, dus met een Sinterklaas liedje op de achtergrond ga ik maar weer eens een poging wagen.

Vrijdag een bedrijfsfeest gehad van Rogers in een club in downtown Toronto. Gratis eten en drinken heel de avond, en aangezien je voor een pilske normaal een tientje afrekend, is dat gratis drinken natuurlijk wel toppie. Alleen het eten was niet te eten helaas, 80 procent van al het eten was vis en garnalen en die troep, daar moet ik allemaal niks van hebben. Nadat ik me 4 keer had verslikt in een garnalen loempia, besloot ik het eten maar te laten voor wat het is.

Deze maand ook wel weer lekker gegeten hoor, Frits en Bar waren hier natuurlijk, dus dat was weer lekker vaak uiteten. Naast het uiteten hebben we het harstikke gezellig gehad. De zaterdag dat ze aankwamen ben ik ze gaan ophalen op het vliegveld en werd een deel van de familie Hoekstra na maanden weer herenigd. Zondag heel de dag gesightseët en aan het einde van de middag zijn we ook nog naar mijn huis gegaan. Maandag hebben we na me werk nog een drankje gedaan samen met Jojo, me vriendinn voor de mensen die het nog niet wisten, dus dat was ook zeker gezellig. Vrijdag kwamen Frits en Bar me ophalen op me werk en zijn we samen richting mijn huis gegaan.

De boarding kaarten moesten uitgeprint worden, alleen voordat we dat hebben gedaan heb ik eerst nog even met de klantenservice van British Airways gebeld, omdat de connectievlucht in Londen met 4 uur was verlaat. Flinke discussie gehad over de telefoon, waarna de medewerker toezegde Frits en Bar een upgrade te geven naar de Bunisess Class. Kwamen we een dag later op het vliegveld aan, staat daar zo'n Hongaars juffie die de manager van British Airways moet voorstellen op het vliegveld van Toronto. We leggen het probleem uit, en wat de call-agent de vorige dag heeft toegezegt, maar ''de manager'' die totaal klantonvriendelijk was, ronduit assiociaal (dat zal wel iets Hongaars zijn...) wilde er niet mee accoord gaan.

Ik voelde me echt opgelicht, moet nog steeds een klant indienen, maar alles op zijn tijd. De dag nadat familie Hoekstra Canada weer had verlaten, was het Halloween. Dat was ook wel een hele belevenis. We hebben het huis versierd met pompoenen, spinnenwebben, lichtjes, kaarsen, etc.etc. Rond 18.00u kwamen de eerste kindjes aan de deur: ''Trick or Treat'' zeggen ze, en dan geef je ze snoep. Het liep echt storm, tot 20.30u liepen de kiddo's af en aan. Echt leuk om te zien. Daarna zijn we verkleed en gesminkt de stad in gegaan, waar we ergens in een bar belandde waar aan scaryoake (karoake om z'n halloweens) werd gedaan. Ik wilde ook wel een nummertje zingen, alleen Guusje Meeuwis hadden ze niet, dus ja dan gaat het feest niet door natuurlijk.

Volgende week zondag staat Sinterklaas op het programma. We hebben lootjes getrokken met me huisgenootjes en heb inmiddels ook sinterklaas goed uit Nederland ontvangen. Chocolade letters, pepernoten, etc.etc, dus dat gaat zeker gezellig worden. Daarna is het alweer bijna tijd om terug naar huis te gaan voor de kerst. Ik heb er iniedergeval veel zin in!! Ik ga nu even lekker eten en gtst terug kijken, dat kan niet achterblijven natuurlijk. Doeii

October 2010

De afgelopen weken weer heel wat uurtjes aan de telefoon gezeten. Zo'n 44 uur per week en het gaat steeds beter en makkelijker. Als je eenmaal een beetje zit te bellen vliegt de tijd zo voorbij. Oké genoeg over me werk, daar heb ik het de vorige keer al uitgebreidt over gehad.

Twee weken geleden was Nuit Blanche (Witte Nacht) in Toronto. Het is het grootste festival van de stad, dat jaarlijks in oktober wordt gehouden. Het is een kunstfestival, met kunstwerken in heel de stad verspreid. Ook veel muziek en op Dundas Square was een heel groot dance feest. Heel het downtown-core was afgezet voor auto's en trams. Van Spadina Ave tot Yonge St en van Bloor St tot Front St, oftewel heel downtown. Het festival is van dusk tot sunrise, dus ongeveer vanaf 18.00u tot 05.30u.

Zelfs de metro bleef heel de nacht doorrijden, wat dus nooit voorkomt, want tussen 01.30u en 09.00u is de metro gesloten in het weekend. Ik ben eerst met een vriend door de stad gaan lopen, het was alleen echt ijskoud, dus we zaten al snel aan het bier bij Jack Astors op Front (Voor pa en ma, dat is die tent waar wij hebben gegeten en die jullie niks vonden). Eerst moesten we de portieren passeren, die staan echt overal, die je ID-kaart controleren. Ik met mijn fake-ID (gemaakt door mijn huisbaas) naar die vent. Hij geloofde alleen eerst niet dat ik Nederlands was, alleen nadat ik het Wilhelmus had ingezet, liet hij me maar al te snel binnen. Een paar uur later en heel wat dollars lichter zijn we richting Queen West gelopen.

Kan me huisgenoten ook nog tegen daar, en zijn toen samen verder gegaan. Ik vond het festival niet echt bijzonder, het was wel echt heel gezellig en super druk! Miljoenen mensen tot diep in de nacht op de been. Ik lag rond 06.00u 's ochtends in me bedje, nadat we van downtown helemaal naar huis zijn gelopen, wat echt 24 kilometer is (gevoelsmatig dan).

Vorig weekend was het Thanksgiving, wat het precies is, is me nog niet steeds duidelijk. Ik weet alleen dat je met je vrienden of familie een groot diner hebt met een Kalkoen. Een soort kerst diner. Wij hebben een grote bbq in de achtertuin gehouden, vrienden uitgenodigt, veel gegeten en daarna naar Government gegaan op Queens Quay, wat de grootste club van Canada is. Het heeft 7 verdiepingen en iedere verdieping is zo groot als de Time-Out. Echt huge dus!

Deze avond hebben we 3 pompoens uitgeholt en ingesneden, wat echt een vies werk is! Allemaal van die slijmerige troep die je er uit moet halen. Het resultaat is wel heel mooi geworden, kijk maar bij de foto's. Ook voor het eerst in me leven pompoentaart gegeten wat echt heel vies is. Het is net een hele bittere natte slijmerige ontbijtkoek, echt smerig. 31 October is het Halloween, daar heb ik wel echt zin in. Ik ga verkleed als dracula... had kostuum had ik nog van Carnaval. Eerst een beetje kinderen snoep geven en daarna naar Church St (gay-discrict), dat schijnt volgens mijn huisbaas echt de bomb te zijn... dus ik ben benieuwd.

Zaterdag komen Frits en Barbara ook al! De tijd gaat echt snel, maar ik heb er zin in. Ze voorspellen zondag wel wat regen, maar dat gaat de sightseeing pret niet drukken. Groetjes

Rondje van de supervisor

8x Goldstrike = $35,40

6 x Heinken Pint= $41,16

24x BaCo = $106,08

3 x Scottish Wisky = $13,26

3 x nachos = $36,00

+ TAX = $34,07

Totaal = $265,97

Omdat we in twee weken al net zoveel sales hadden gemaakt als het team dat er al jaren werkt, kregen we na het werk een rondje van onze supervisor. Het was voor 8 personen haha

Geweldig! I love my job =) Het verhaal volgt komende week weer.

Week 15& Week 16

''Hello goodafternoon, my name is Roeland. I'm calling from Teleperformance on behalf of Rogers Wireless. May I please speak to Mr./Mrs. whoever.'' Mijn god, die zin zeg ik zo'n 200 keer per dag. Dan heb ik het natuurlijk over mijn baan in een Call Centre. Gemiddeld heb je 200 gesprekken op 1 dag. Van die 200 gesprekken, worden er 100 weggedrukt nadat ze het woord ''Rogers' horen, 60 gesprekken kunnen ook niet verder gevoerd worden omdat de persoon in kwestie niet thuis is. Gemiddeld heb ik dus 40 echte gesprekken met een beetje inhoud.

Het eerste wat ik doe als een klant aan de lijn blijft, is zijn of haar account openen. Dan kan ik precies zien wat voor contract en ''features'' ze hebben. Mijn doel is om de klant zoveel mogelijk nieuwe features te laten nemen boven op het contract. 98 procent van de klanten wil bij voorbaad niets extra's betalen, dus moeten wij ze proberen te overtuigen om het toch te nemen. Value, benefits and appreciation zijn de sleutels tot succes. Oftewel waarde, voordelen en waardering.

Als je eenmaal de voordelen hebt uitgelegt aan de klant, zijn ze vaak al een stuk meer geïnteresseerd. En de Value-Packs die wij verkopen mogen we voor 1 maand gratis weggeven om te proberen, dan zijn de klanten toch nog vaak geneigd ja te zeggen. Nadat de klant heeft toegestemd met de aanschaf van een Value-Pack komt het leukste gedeelte van me werk. Opstaan en heel hard VERIFIER roepen haha, dat vind ik persoonlijk echt het leuksteXD.

De verifier komt dan naar je toe en neemt het gesprek met de klant over om de sale te verifiëren. Daarna is je sale rond en mag je het betreffende pakket aan het account van de klant toevoegen. Op onze vloer staat ook een heel groot bord, met alle namen van alle call-agents en erachter hoeveel sales ze hebben gemaakt die dag. We ''moeten'' 2 sales per uur maken, wat 16 sales in 1 shift is. Wij zijn BN'ers ( geen bekende Nederlanders, maar Brand New), dus gelukkig ligt die grens voor ons nog niet zo hoog.

Omdat Rogers niet echt geliefd is bij veel klanten, krijg je ook redelijk veel boze klanten aan de telefoon. Ze reageren hun problemen met Rogers op jou af, wat ik best wel grappig vindt haha. We hebben een script dat we kunnen volgen bij boze klanten waar het sarcasme echt vanaf druipt. Je maakt er klanten vaak alleen nog maar bozer mee, soms heb ik echt moeite me lach in te houden. Lachen doen we sowieso veel, het is echt super gezellig en leuk tijdens het werk. Tussen je telefoongesprekken door altijd geinen met je buren, echt leuke mensen.

Zaterdagavond en vorige zaterdagavond met alle gezellige mensjes van ons team uitgegaan op Queen Street West, daar zitten zo'n beetje alle leuke clubs van Toronto. Verder vorige week een date gehad met een leuk meisje van me werk wat overigens best gezellig was:p Dus zoals jullie wel kunnen lezen krijg ik het steeds meer naar me zin hier.

Over vier weken krijg ik alweer bezoek uit Nederland op bezoek. Ik heb er al zin in hoor =) Alleen het wordt hier 's avonds al goed koud en waarschijnlijk is het over 4 weken overdag ook al redelijk koud. Maar herfst is een mooie tijd hier, ik heb foto's gezien van High Park in de herfst kleuren, dat zag er echt prachtig uit. Dus dat is echt een aanrader. Ik ga nog even een kopje thee halen bij mijn grote vriend Tim en dan duik ik ook lekker mijn bedje in. Dus ben dur weg van, houdoee!xD

Week 13& Week 14

Even weer een kleine update over mij. Ik heb het echt ontzettend druk deze weken, ik ben aan genomen bij Teleperformace, het grootste call-centre van de wereld. Ik werk op de vestiging in Toronto op Yonge St. en Sherbourne St. Het is een heel groot kantoorgebouw waarvan Teleperformance op verschillende verdiepingen verspreid zit. Ik ben aangenomen, met 34 anderen, voor de afdeling Rogers Wireless Valuepackages.

Wij bellen in opdracht van Rogers, het grootste telecommunicatie bedrijf van Canada, bestaande klanten om ze een ''valuepackage'' aan te bieden. In Canada betaal je werkelijk overal voor. Voor een voicemail, Caller ID, rekening op papier, dubbel gesprek, etc.etc. Klanten kunnen deze dingen bij hun abbonnement nemen. Je betaalt bijvoorbeeld voor de voicemail service $8,- per maand. Als je wilt zien wie er belt (Caller ID) betaal je daar $6,- per maand voor, etc.

Wat wij dus doen is deze mensen die deze functie los bij hun abbonnement hebben, een pakket aanbieden waar al deze dingen in worden gekoppeld voor een goedkopere prijs. Dus het is niet alleen klanten te woord staan, maar het is ze ook dingen verkopen. Dit maakt het natuurlijk wel een uitdagende baan.

Ik heb er nu een week training opzitten, hier in hebben we ons vooral bezig gehouden met hoe de telefonie markt in elkaar zit, hoe het klantenbestand van Rogers werkt en welke ''valuepackages'' er zijn. Aankomende week gaan we ons richten op het: BELLEN!! Vind het toch wel een beetje spannend, maar het zal vast wel goed komen!

Het is een full-time baan en ga na mijn twee weekse training, die overigens per uur betaald wordt, maandag tot en met vrijdag werken van 13.00u tot 21.00u en twee zaterdagen in de maand van 10.00u tot 16.00u. Dus dat is aardig wat werk voor mij, maar zoals ik al zei, Teleperformance is een super groot bedrijf, dus dit is echt waardevolle ervaring. Ze hebben ook vier vestigingen in Nederland (Tilburg, Den Bosch, Maastricht en Roermond als ik me niet vergis).

Verder heb ik ook nog een ander baantje in de ochtend. 's Ochtends van 06.30 tot 09.30 maandag tot en met vrijdag, sta ik bij Spadina Subway Station de gratis 24h dagkrant uit te delen. Dit is niet heel bijzonder werk, maar het levert nog een goeie $700 op per maand voor 15 uur per week. Dus kijken hoe lang ik dat vol ga houden. Als de winter komt zal ik er hoogst waarschijnlijk wel mee gestopt zijn, dat wordt me net iets te koud!

De zomer is hier in ieder geval al helemaal voorbij, het is 's avonds en 's ochtends echt al aardig koud. En als er een harde wind staat is het overdag ook vaak echt ijskoud! Dat is wel even wennen.... van 35 graden naar een magere 15 graden. Maar het heeft wel iets gezellig vind ik zou, voor je het weet begint de kerstperiode hier (BEGIN NOVEMBER!!)... Dat is altijd een leuke tijd van het jaar vind ik!

Voordat is het hier eerst Halloween, dus we hebben er van het weekend al met iedereen over gehad, dat we allemaal verkleed gaan en het huis gaan versieren! Lijkt me echt hartstikke leuk om een keer me te maken, aangezien het in Nederland bijna helemaal niet bestaat. Het is hier echt een heel groot feest, een soort carnaval. Dus Frits & Bar, jullie mogen mijn dracula kostuum meenemen:P haha die heb ik nog liggen van carnaval XD.

Morgen beginnen met me laatste week training, heb er zin in, maar ben blij dat ik na deze week klaar ben. Ik werk eerst van 06.30u tot 09.30u, dan stap ik snel op de metro naar het kantoor om daar van 10.00u tot 18.00u mijn training bij te wonen. Voordat ik weer thuis ben is het al gauw 19.00u, dan even eten maken, nog even buiten gezellig de dag naspreken met elkaar en dan snel me bedje in!

De training klas is wel echt leuk, veel gezellige mensen en bijna iedereen is nieuw in een call centre, dus iedereen vind het wel spannend. We hebben ook al 1 dag meegenomen is het callcentre en dat was wel echt heel apart. Je hebt een computer voor je en een headset op je hoofd, de computer beld automatisch klanten en je op het scherm staat dan precies wat je moet zeggen. Er is gewoon een script waar je je aan moet houden en als je dat 10 keer hebt gedaan, is het eigenlijk heel simpel.

Alleen omdat wij toegang hebben tot alle gegevens van klanten van Rogers, is het privacy beleid wel heel streng. We hebben ook wel 30 verklaringen moeten tekening. Van een verklaring dat je gegevens van klanten niet misbruikt, tot een verklaring van dat je geen pornografische internetsites bezoekt tijdens werktijd op je werkcomputer haha. Ik kwam bijna niet meer bij toen ik die verklaring voorbij zag komen hahaha.

Dit was het wel:P Pa&Ma jullie krijgen nog de groetjes van Anna-Maria... Ik moest er ook bij zeggen dat jullie een geweldige zoon hadden, ehm.. zeer knap, lief, lekker etc etc en ze vond dat ik was afvallen:O nja de groetjess

Week 11& Week 12

En dan ben je weer helemaal alleen in die grote stad. Niet dat ik ooit wel eens alleen heb gevoelt in deze toch wel levendige stad, maar het was leuk een stukje van thuis weer te zien de afgelopen weken. Alleen wel jammer dat Marijn er niet bij was, die mis ik toch wel het meest van iedereen =).

Enfin, vorige week met mezelf naar New York geweest. Ik moet zeggen, dat was erg leuk. Vanuit Montreal was de planning om via Detroit naar New York te vliegen. Een flinke omweg dus, maar door een overboeking werd mijn een mooie bunisessclass stoel aangeboden op een rechtstreekse vlucht en was ik 3 uur eerder aangekomen op het vliegveld. Dit was een mooie meevaller. Met de trein van het vliegveld Newark ben je ongeveer binnen 40 minuten in het centrum van New York City.

Dan kom je aan op Penn Station, op 34th st. Mijn hotel, of eerder hostel, nee zelfs hostel is een te groot woord.... Laten we het op mijn bed houden, Mijn bed bevond zich op 55th st. Ik heb er ongeveer een uur en twintig minuten opgelopen. Het was geen doen, met een koffer door de drukte op Times Square proberen te komen. Ik ben een doorzetter, dus uiteindelijk heel huids bij mijn bed aangekomen, dat was wel even schrikken.

Hier had Alberto mij ook wel even mee komen helpen haha ( Red mijn vakantie, Marijn, Salou... uhm voor de mensen die het nog steeds niet snappen, ik zou zeggen kijk volgende week zondag naar SBS6). Het gebouw had 4 verdiepingen, met ongeveer 18 slaapzalen en er verbleven ongeveer 150 mensen. Samen moesten we 1 WC delen en 1 douche. Ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen hoe dat eruit ziet. Ook liepen er kakkerlakken door de gedeelte keuken. Gelukkig was ik niet naar New York gekomen, om een beetje in mijn hostel te blijven.

Ik heb in 3 dagen echt best veel gedaan, alle toeristische uitjes natuurlijk zoals: Wall st, Times square, Central Park, Ground Zero, Empire State Building, Rockefeller Centre, Brooklyn Bridge. Naast de toeristische dingen ook Mirthe weer gezien =) Samen zijn we wezen lunchen, dineren en natuurlijk gewoon door New York gelopen en stuff. Aan al het leuke komt natuurlijk ook een einde, maar ik was eerlijk gezegt ook wel weer blij om terug te gaan naar Toronto. New York is een geweldig grote en mooie stad, maar ik wil er voor geen goud wonen. De stad is veel te druk, je kan je bijna niet bewegen over straat. Ik vind Toronto ook veel vriendelijker aan doen en ook de mensen zijn veel minder gehaast.

Ik mocht dan wel in de businessclass gekomen zijn, ik ging gewoon met de bus terug. Dat was wel even afzien, 12 uur in de bus. Er zou maar net zo'n kind achter je zitten, die heel de tijd tegen je stoel zit te trappen!! Na 7 uur rijden mochten we er even uit bij de McDonalds, waarna we weer verder gingen. 3 uur later stonden we bij de Canadese grens. Hier hebben we dik één uur gestaan, voordat we er doorheen mochten. Eenmaal de grens over ben je zo in Toronto en was ik eindelijk weer thuis.

Ik ben zaterdagochtend thuis gekomen, en moest zondag weer gewoon beginnen met werken. Dit was wel weer even wennen na een break van toch ruim 2 weken. Ik ben ondertussen ook weer begonnen met zoeken naar een nieuw baantje. Ik heb al wel een paar sollicitatiegesprekken gehad, maar tot nu toe nog geen reactie gekregen waar ik wel enigsinds teleurgesteld in ben, want de gesprekken verliepen naar mijn mening echt goed.

Ik heb morgen ook nog een sollicitatiegesprek op de planning staan en hoop toch snel een ander baantje gevonden te hebben. Maar morgenochtend eerst even lekker vertrouwd een stevig ontbijt nuttigen in het Novotel. In dit hotel verbleven mijn ouders en de laatste dag dat we daar kwamen ontbijten raaktten we aan de praat met een zeer aardige vrouw die daar serveerde. Ze had het er erg moeilijk mee dat me ouders weer terug gingen naar Nederland haha, maar ik vertelde haar dat ik in Toronto woonde. Ze was heel bezorgt over me en vooral dat ik geen foute vrienden moest maken hier in de stad. Ze wilde me zooooo graag nog eens terug zien, dat ze me een gratis ontbijt aanbood en daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.

Ik zal vanaf nu weer proberen om wekelijks een verhaal te schrijven, in plaats van twee wekelijks. Ik kan natuurlijk niks garanderen XD. Groetjess

Week 9& Week 10

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaal heb geschreven, dus het werd weer eens tijd vond ik zelf zo. Inmiddels zijn mijn ouders en Jip ook in het land van de ongekende naturen en prachtige winkelcentra's onder de grond. Het land waar je voor een biertje al snel 8 EURO afrekent en waar een toilet ''washroom'' heet in plaats van ''lavatory'', ''restroom'' of ''bathroom''. Het land waar Tim Hortons drie keer zovaak is te vinden als MacDonalds en Yonge Street met 1896 km nog steeds de langste straat ter wereld is. Oke nu weer even serieus.

Van het vliegveld heb ik ze opgehaald en waren we met de bus en metro ongeveer binnen een uur en 20 minuten in de stad. Ik ken de stad onderhand al wel een beetje, dus kon ze ook zo naar hun hotel begeleiden. We hebben nog even aan de overkant van het hotel gegeten, bij de ''spaghetti factory'' en daarna zijn pa,ma en jip terug gegaan om even flink bij te slapen, want ze hadden er natuurlijk een flinke reis opzitten.

Ik had heel de week vrij van me werk, niet vrijwillig, dus ik had genoeg tijd om ze de stad te laten zien de dagen die volgden. Ik had een paar dagen ervoor te horen gekregen dat ik niet meer nodig was op mijn werk, omdat ze te weinig omzet hadden gemaakt om me te kunnen betalen. Dus daar was ik weer mooi klaar mee, maar gelukkig heeft de manager van die tent een ander baantje voor me geregeld op een andere locatie van de restaurant-keten.

Het gaat in Toronto (Canada?) niet zo heel goed met de economie. Je hoort er iedereen over klagen, er is geen werk voor afgestudeerden mensen en heel veel mensen werken onder hun niveau. Netzo als een huisgenoot van mij, die is 25, afgestudeerd aan de universiteit, maar omdat ze geen werk kon vinden in haar sector werkt ze nu als serveerster.

Ik hoop binnenkort ook een baantje te vinden als serveerder, het werkt is volgens mij een stuk leuker en het verdiend zeker een stuk beter. Op een goeie avond werken kan je weg lopen met $200 fooi plus nog je gewone loon. Dat klinkt als muziek in mijn oren.

Als ik nou even veel werk de komende maanden, dan wil ik daarna gaan rondreizen door Canada. Waarschijnlijk begin ik met de oostkant van Canada. Van St. John's in het oostelijkste puntje van Canada terug naar Toronto backpacken. Ik wil ook nog graag van west naar oost reizen, dus echt door heel het land. Van Vancouver naar Toronto, dat lijkt me echt een geweldig mooie trip. Maar vooralsnog is niks zeker, ik zit niet vast aan een schema, dus ik kan het zelf nog helemaal gaan invullen.

De laatste dagen heb ik ook echt iets van het land gezien, het was de afgelopen tijd alleen Toronto, maar nu ook echt buiten de stad en zelfs buiten de provincie haha. We zijn afgelopen donderdag naar de Niagara Falls geweest. Dat was echt wel heel spectaculair!! Het dorpje Niagara Falls is ook wel echt heel apart, het is een soort Las Vegas! Overal grote hotels en casino's, heel toeristisch ingesteld. Een inmens grote watermassa die iedere seconde weer naar beneden valt, echt heel apart om dat te zien. Ik heb hier ook een paar foto's opgezet van de watervallen, maar foto's kunnen natuurlijk niet vastleggen wat je in het echt ziet.

Vrijdag hebben we Toronto verlaten en zijn we naar Kingston, Ontario gereden. Een stad ongeveer 250 km ten noord-oosten van Toronto. Het is een klein stadje, maar het heeft een rijke geschiedenis uit de engelse koloniale tijd. Kingston heeft ook een oud fort (kasteel) dat door de engelse gebouwd is om Kingston te beschermen voor de Amerikanen. De Verenigde Staten en Kingston wordt namelijk alleen maar gescheiden door water. Ik heb de afgelopen dagen al meerdere malen oog in oog gestaan met de Verenigde Staten. Bij de Niagara Falls zie je aan de overkant de VS, en ook bij Kingston loopt de grens heel dichtbij dat je ook steeds de VS ziet. De Amerikaanse grens passeren kost meestal wat moeite, daarom hebben we ook maar besloten om op Canadese bodem te blijven. Al ga ik zelf over 2 dagen wel naar 'The States' toe, om New York City te bewonderen.

Eerst nog even 2 dagen Montréal, want daar ben ik nu. Gisteren aangekomen in Montréal en vandaag heel de stad door de stad gelopen. Het is wel even wat anders dan Toronto. De stad is veel kleiner, weinig hoge gebouwen en vooral geen brede mooie amerikaanse staten, juist vele kleine fransachtige straatjes. Het grootste verschil blijft natuurlijk wel de taal, alles is in het frans. De stad mag dan misschien wel tweetalig zijn, er is geen engels te bekennen. Ik vind het persoonlijk erg egoïstisch van de Québécoises (inwoners van Quebec), in Ontario is alles in het Engels én in het Frans, terwijl er in Ontario nauwelijks franstaligen wonen. Je zou toch zeggen dat in een stad als Montréal alles dan ook twee talig zou zijn, maar dat is niet het geval.

In ieder geval is het heel apart om van een engelse samenleving over te gaan naar een franse samenleving, in het zelfde land. De stad doet heel rustig aan en ziet er ook best mooi uit, maar ik geef zelf meer de voorkeur aan Toronto. Ik hou meer van een Amerikaans uitziende stad, grote brede wegen, mooie hoge gebouwen en logische indelen van straten in blocks.