De volgende dag (Vrijdag 16 januari) hebben we met een tourist car (via het hostel geregeld) het drukke Delhi verlaten, opweg naar Agra, de rustplaats van de Taj Mahal. We vertrokken om 09.30 vanuit Delhi, de rit naar Agra zou ongeveer 4 à 5 uur duren. Wat gaat dat Delhise verkeer toch langzaam. Het kostte ruim een uur, voordat we op de snelweg richting Agra zaten. In tegenstelling tot in Delhi, is het verkeer op de snelweg heel rustig. De snelweg was in goede staat, waarschijnlijk ook omdat het een tolweg is. Na ongeveer twee uur te hebbem gereden, zijn we langs de weg gestopt bij een soort Indiaas langs de snelweg restaurant. In het gras stonden een aantal plastic tafeltjes en stoeltjes, en er was een kraampje dat wat drinken verkocht. Hier hebbem wij heerlijk in het zonnetje (plus minus 18 graden) wat water genuttigd. Toen we weer op de weg zaten, hebben we ongeveer nog 3 uur gereden voordat we in Agra aankwamen.

Eerste impressie van Agra, wat een lelijke stad! Overal rotzooi op de straten en in de berm, en ook het verkeer was weer lekker hectisch. We zijn begonnen met een bezoek aan Mehtab Bagh. Dit is een park aan de achterzijde van de Taj Mahal. Het worden ook wel de tuinen van de Taj Mahal genoemd. Waarschijnlijk omdat het winter is, zagen de tuinen er ietwat vervallen uit, maar schijnt het in de zomer een ware belevenis te zijn. Desalniettemin, was het het bezoek waard, want we mochten hier de eerste glimp van de Taj Mahal zien! Helaas was deze bedekt in mist/smog, al zag dit er hierdoor ook wel erg mysterieus uit! Het was al te laat om deze dag nog een bezoek te brengen aan de Taj Mahal, daarom zouden we dat de volgende dag vroeg doen, om 06.30! Hierover straks meer. We hebben ons hotel opgezocht, harde bedden, vieze lakens, koude douche (in Delhi hadden we overigens ook een koude douche brrr), genieten dus!

Zoals geadviseerd, de volgende dag (zaderdag 17 januari) om 06.15u opgestaan, om om 06.30u vanuit ons hotel naar de Taj Mahal te lopen. Het zou een prachtig gezicht moeten zijn, de Taj Mahal bij zonsopkomst! Het was ongeveer een kwartiertje lopen naar de ticketcounter, waar we een kaartje moesten kopen. Bij iedere toeristische spot in India zijn er twee ramen, namelijk Indian Nationals (Indiase burgers) en Foreign Visitors (buitenlandse bezoekers), hier wordt discriminatie op afkomst tot een nieuw niveau getild, we zouden er in Nederland nog iets van kunnen leren. Indiase burgers betalen 10 rupies (€0,13) en buitenlandse toeristen 750 rupies (€10,30). Maar goed, de Taj Mahal mag bij een reis door India natuurlijk niet gemist worden. Wat een geld verspilling! Wat een prachtig beeld had moeten worden, werd helaas één grote mistige bende. De Taj Mahal was van onder tot boven bedekt in 1 grote smog waas. Heel jammer. Hier baalde we natuurlijk enorm van, maar niks aan te doen. We zijn in de Taj Mahal geweest, helemaal gemaakt van marmer, dit was natuurlijk wel impressive to see! Wat een prachtig gebouw! Toen we terug liepen naar het hotel, om even een ontbijtje te scoren, zagen we tot onze verbazig tientallen wilde apen. Alsof je in de apenheul liep, heel bi-zar. Ze waren ook helemaal niet schuw, alles behalve zelfs. Maar het is wel oppassen met wilde apen, want naast sterfhonden die overal waar je loopt tegenkomt, zijn apen ook top aanvoeder van de lijst qua rabiësinfectie. Na een simpel, maar op de koffie na, lekker ontbijtje, hebben we Agra alweer verlaten op weg naar National Park Ranthambore, beter bekend als 'The Jungle' en-route naar Jaipur.

We gaan één nacht verblijven in 'the jungle'. Wat een rit zeg! Het is nog geen 300 km, maar het is een dag rijden. We waren om 10.00u vertrokken uit Agra en kwamen iets voor 18.00u aan. Op onze weg hebben we een bezoek gebracht aan een moskee, gelegen op een bergtop. Met een ouwe gare bus werden we vanaf de grote weg naar boven gereden. Wat zijn we toch cultureel bezig he! De moskee was verdeeld in verschillende delen, met een groot plein in het midden. Hier hebben we een rondleiding gekregen, die uiterst interessant was! Er lagen , over het plein verspreid, vele tombes met lichamen van overledenen. Mannen en vrouwen lagen uiteraard gescheiden van elkaar. Het scheiden van mannen en vrouwen gebruikt trouwens vaak in het dagelijks Indiaas leven, dus niet alleen in de moslimgemeenschap. Bij vele toeristische trekpleisters is er een speciale wachtrij voor mannen, en één voor vrouwen. Dit zorgt vaak nog voor veel verwarring onder de westerse toeristen. Nadat we weer beneden aan de berg stonden, werden we, natuurlijk, weer door vele Indiase verkooplui aangesproken. Er waren allemaal kraampjes, en iedereen probeert je naar zijn of haar kraampje te trekken. Ze doen het echt goed! 'Where you from, my friend?' Netherlands. 'Oh, Amsterdam.. You have to come see 'nummer 71''! 'Kijken kijken niet kopen eh!'. Heel grappig natuurlijk. Die 'kijken kijken niet kopen' is algemeen bekend, want die hebben we al meerdere malen gehoord, in Delhi en Agra ook al. We hebben even met deze aardige man, bij zijn kraam, staan praten, en volgens hem kwamen er veel Nederlandse toeristen, en hij kende ook echt veel Nederlandse woorden, geleerd door toeristen. Nadat Mariette bij hem een zonnebril had gekocht, wilde hij mijn bekende oranje zonnebril hebben. Ik dacht.. Dit is een mooi moment om de rollen op te draaien: 'Gimme a price'. Uiteindelijk wilde hij er 300 rupies voor betalen haha! Ik kon helaas geen afstand doen van mijn zonnebril, ik zou me natuurlijk niet meer kunnen vertonen bij PostNL zonder oranje zonnebril. Je moet er toch rekening mee houden nadat je in dé Dichtbij hebt gestaan, BP'er (Bekende PostNL'er) hé. Nadat we een rol stophoest als blijk van waardering hadden gegeven aan deze man, zijn er terug gegaan naar het parkeerplein waar alle toeristen auto's en bussen stonden te wachten. Hier hebben we nog lekker in het zonnetje met de chauffeur en een andere Indiase man gepraat over van alles en nog wat. Heel gezellig. Daarna hebben we onze weg naar Ranthambore vervolgd.

Voor het eerst hadden we zoiets van.. India kan dus ook een heel mooi land zijn. We reden door landelijke gebieden, met aan beide kanten heuvelige groene weilanden, met op de achtergrond prachtige bergen. Wat een oase van rust zeg! Weg uit de smog, weg uit de vieze lucht, heerlijke natuurlucht. Om de zoveel tijd rijden we door een typisch indiaas dorpje, aan beide kanten van de weg kraampjes en restaurantjes. Wat opvalt als we een dorpje passeren, is de immense troep overal. Overal ligt afval. Eenmaal het dorpje uit, weer prachtige schone natuur. Bij onze tour was een safari door de jungle beloofd, maar deze bleek achteraf toch niet inclusief te zijn. In het hotel werd ons verteld dat we 3000 rupies per persoon moesten aftikken voor deze safari. Dit vonden we natuurlijk wel erg aan de prijs, en vooral het feit dat ze bij het hotel erg aandringden, was erg onaangenaam. Maar even goed pissig worden, heeft blijkbaar gewerkt, want daarna lieten ze ons met rust.

Toen was het al zondag (18 januari 2015). Na een snel ontbijtje, onze rugzak weer ready to go gemaakt. Het is een vast riedeltje aan het worden, klamboe opruimen en inpakken, handdoek inpakken, slaaphoes inpakken, alles in de rugzak proppen en weer gaan. Op weg naar Jaipur, na ongeveer 3 uur rijden door geweldig Indiaas platteland gebied, zijn we gestopt bij de 'Apen Tempel' gelegen op de top van de berg voor Jaipur. We werden meteen weer bestookt door de welbekende gidsen, die ongevraagd met je mee lopen en allerlei uitleg geven (achteraf verwachten ze een fooi). Heel irritant, want je kan nooit even op je gemak iets bekijken. De apen tempel was verder wel schitterend. Deze tempel is gebouwd op een berg, met verschillende badhuizen, waar de lokale bevolking nog steeds komt wassen. De naam van de tempel heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat er ongeveer 5000 apen wonen om en nabij de tempel. Het is apart om deze dieren van zo dichtbij en in zulke aantal in het wild te zien. Onder aan de berg lag een prachtige park. Hier hebben we toch wel een uurtje heerlijk in het zonnetje gezeten. Het is inmiddels lekker weer, 22 graadjes met een vol zonnetje. Niks te klagen.

Jaipur staat ook wel bekend als Pink City, dit omdat de gebouwen in het centrum gebouwd zijn van een roze steen. Ook staat Jaipur bekend om zijn textiel industrie, vanuit deze stad wordt alles geëxporteerd naar Europa, de VS en Australië. Onder andere kleding uit grote warenhuizen als Zara en Macys komt uit Jaipur. Omdat textiel zoveel betekend voor deze stad, hebben we een bezoek gebracht aan een textielfabriek die kleding exporteert voor Zara. We hebben hier een rondleiding gekregen, met hele interessante uitleg van een medewerker. Natuurlijk had de fabriek ook een verkoop gedeelte, waarin we hartelijk werden ontvangen. De beste man probeerde ons van alles aan te praten, van beddengoed tot op maat gemaakte vijfdelige pakken. Nadat we de beste man hadden uitgelegd dat we 'skèèr' aan het leven waren, was zijn reactie onbetaalbaar. 'We are living the 'skèèr' life at the moment sir'. "You know skèèr.. It means living on low budget, and cutting all costs. We don't lunch, to save money. We share dinner, to save money". Hij barste in lachen uit, luid in Hindi pratend met zijn collega. 'Okay okay you don't buy' reageerde hij lachend. We hebben nog een kwartiertje met hem buiten staan praten, hij heeft ons nog wat Hindi proberen te leren, en wij hem nog wat Nederlands. Super leuk was het!

Voordat we naar India reisden, waren we ons nog niet zo bewust van het feit dat er hier vrijwel nergens vlees te eten is. Natuurlijk sowieso geen koe, maar ook kip en lam is vrijwel nergens te krijgen. Dus het was genieten, dat we in Jaipur een restaurant hadden gevonden met kip en lam op de kaart. Heerlijke butter chicken en lamb kebab (Frank, om jaloers van te worden hoor!) hebben we hier op, dit was werkelijk waar heerlijk. Genieten! De komende twee dagen bi-vakkeren we in Jaipur, en aankomende dinsdag reizen we per nachttrein, een zit/lig van 16 uur, naar Mumbai/Bombay.

Van mijn Indiase vriendinnetje Litty heb ik inside information gekregen dat Mumbai nog hectischer is dan New Delhi, dus we wachten in spanning af. Tot nu toe hebben we erg tegenstrijdige gevoelens over India. De toeristische plekken zijn verschrikkelijk, omdat iedereen aan je loopt te trekken omdat ze je geld willen, als rijke westerling zijnde. Maar aan de andere kant, op de minder/niet toeristische plekken hebben we al vaak hele vriendelijke en gastvrije locals ontmoet. De omslag is af en toe wel grappig, het ene moment loop je je gruwelijk te irriteren aan iedereen en denk je... Jezus wat een dag zeg... Maar dan kom je op een plek, waar je in gesprek raakt met oprechte geïnteresseerde vriendelijke Indiase bevolking en dan denk je... Echt super leuk dit! Wat wel opvalt is dat India niet het ideale backpack land is, en dat we ook weinig backpackers en/of jonge reizigers tegen komen. Wij hebben het prima na ons zin, en iedere dag staat weer garant voor een prachtige ervaring!

To be continued.