En dan zit je al gewoon een week of 7 op Bali. Voordat je het weet ben je al weer terug joh, en loop je je saaie rondje met de post weer... Oh nee, dat deed ik niet meer.... heb je weer een boze klant aan de lijn met gezeik over WiFi en Video on Demand... Hmm, nee ook daar was ik mee gestopt. Zit je weer in het casino je stufi te vergokken. Maar voor dat weer zover is, kreeg ik van de week echt een goed idee. Bij AirAsia heb je een soort unlimited fly-pass, waarmee je tijdens een periode van 30 dagen (bijna) onbeperkt kunt vliegen. Dus ik heb zeker een uur van 10 deze week tijdens stage besteed aan het plannen van een mooie route, om zoveel mogelijk stempels te verzamelen. AirAsia vliegt vanuit Kuala Lumpur (voor vluchten met deze Pass dan). Dus ik had het al helemaal gepland he: Kuala Lumpur - Phnom Penh - Kuala Lumpur - Rangoon - Kuala Lumpur - Brunei - Kuala Lumpur - Manila - Kuala Lumpur - Taipei - Seoul - Tokio - Amsterdam. (Ik tel hier 24 paspoort stempels). Echt 10 uur, 26 bakken instant koffie en 2 sloffe camel aan gezeten om dit plan te maken, krijg ik het idee... het is toch ook wel leuk om in de zomer naar Canada te gaan. Allebei word een beetje te gek, dusja... tot zover mijn luxe probleem van de afgelopen week.

Veel minder luxe, maar desalniettemin ook best bar, hebben we van de week een aardbeving (6.5 op de schaal van Richter, best bar dus) gehad in Bali. Op Woensdagochtend (07.15u) was dat. Ik was al wakker en had net mijn ijskoffie en sigaretje op het balkon weggewerkt, toen de hele wereld begon te trillen, literally. -Ik kon me net op tijd vast grijpen aan de muur, terwijl alles bewoog. Het duurde echt 30 seconden, ik hoorde mensen schreeuwen van blinde paniek, kasten vielen om in me kamer, de tv viel van de muur, de betonnen muren begonnen te scheuren. Ik was snel onder me bed gesprongen om dekking te zoeken, terwijl me leven aan me voorbij sprong. Echt de meest angstaanjagende ervaring die ik ooit heb meegemaakt.... oh shit dit verhaal is niet voor Hart van Nederland.- De grond bewoog een beetje, that's it. Al was het wel lang opzich, de eerste schrok een seconde of 30, toen hadden we even rust, en daarna nog een keer 30 seconden ofzo. Mijn wasbak in de badkamer vond de tweede schok minder leuk, want die viel van de muur kapot in duizend stukjes. Kwam ik terug van stage, was er al een compleet nieuwe wasbak geïnstalleerd. Dus complimenten voor de Sjef van ut guesthouse.

Wat heb ik verder nog voor nuttigst gedaan deze week tijdens stage? Helemaal niks. Oh.. Meiing leest misschien mee... grapje.. Tourplan enzo. Ja Heel veel Tourplan, iedere dag Tourplan. Fantastic. Oke nee even serieus, ik ben deze week verder gegaan met de laatste dingetjes die geregeld moesten worden voor de studiereis van NHTV. Dagprogramma maken, een draaiboek maken, met de suppliers de laatste dingen kort sluiten. En vrijdag mocht ik van Meiing de kwaliteitscontrole gaan doen van Bumas Hotel, waar NHTV verblijft in Sanur. Dat was echt vet leuk om te doen, en helemaal alleen ook, zonder Meiing of een andere collega. Dus ik op mijn scootertje gestapt, en vanaf kantoor naar Bumas gereden (dat is ongeveer 15 minuten). Dus ik bij de receptie van Bumas: "Inspection. Panorama." (ja dat was echt heftig). Samen met de manager het resort rond gegaan, de kamers bekeken, het ontbijt bekeken, de zwembaden, etc, etc. Ik had al een aantal inspections met Meiing gedaan natuurlijk, dus ik wist een beetje hoe streng zij was. Dus bij ieder vlekje op de muur was het: "Ohhh...No, You have to clean this, you have to fix this, you have to make sure that...". Ja, dat was echt leuk om te doen. Terug op kantoor wilde Meiing natuurlijk weten hoe het ervoor stond, dus ik de foto's laten zien en verteld wat er goed en niet goed was. En dan binnenkort weer even terug gaan natuurlijk, om te checken of ze wel alle vlekjes en dingetjes hebben weggepoetst.

Deze week was het ook druk op kantoor met het contracteren van hotels. Een andere TUI manager (Philip, een belg) die in Kuala Lumpur werkt, was heel de week op kantoor, om alle contracten voor TUI België te regelen. Iedere dag kwamen er echt wel 4 of 5 mensen van hotels langs op kantoor, en het leuke is dat de meeste van deze hotelmensen echt allemaal eten meenemen. Gebakjes, donuts, koekjes, etc. Dus dat is voor ons niet verkeerd. Eten is hier sowieso niet verkeerd. Ik heb de Indonesische thuisbezorgd.nl uitgevonden, Go Jek, en daar kan je echt voor 15.000 rupiah (1 euro) een hele maaltijd laten thuisbezorgen, echt ideaal.

Aankomende dinsdag is het hier Nyepi, de dag van ultieme stilte, wat dus ook betekend dat ik dinsdag vrij ben. En ik hoorde vrijdag, dat dat betekend dat we maandag ook maar een halve dag werken op kantoor. Ideaal! Want ik heb voor Nyepi een resort geboekt 2 nachten (Swiss-Bel Sanur) waar ik dus vanaf 13.00 maandag kan inchecken. Ik baalde echt dat ik maandag tot 17.30 stage had, maar toen hoorde ik dat maandag dus een halve dag was, super chill. Heel veel resorts hebben Nyepi aanbiedingen, wat dus inhoud dat je super cheap, in een super de luxe resort kan chillen, inclusief ontbijt, lunch en diner. Swiss-Bel heeft echt een zwembad paradijs, en ik heb een jacuzzi op het balkom van mijn kamer schijnbaar, ik ga die stilte-dag best door komen denk ik. Ik moet alleen niet laten merken dat ik voor TUI stage loop daar denk ik, want Swiss Bel zit altijd echt helemaal vol met onze gasten. En je weet op voorhand al hoe Nederlanders zijn.... "het is toch belachelijk dat we niet naar het strand kunnen", "waar kan ik mijn klacht indienen", "belachelijk dit", "Ons Annet krijgt dur helemaal de schijt van, en daar zit ik dan nog een week mee opgescheept he jongen" en waarschijnlijk "de WiFi is kut, daar betaal ik toch godverdomme nie voor". Ja, wat dat betreft zijn Nederlanders (op vakantie) echt een stelletje zeikerds. Zo was ik ook een keertje mee op tour, en er was echt zo'n Nederlandse zeik Annie bij. "Het is veel te warm, in Gambia was die hitte echt veel beter te doen, nee dit valt me echt zwaar tegen van TUI". En op zo'n moment ben je dus wel echt aanspreekpunt voor die mensen. Maar dan denk ik altijd... wat zou Nicolle (mijn oude supervisor van de Ziggo) zeggen... ohja.. empathie.... empathie tonen Roeland. "Oh wat vervelend zeg, ja ik kan me goed voorstellen dat je die hitte vervelend vind zeg". Mja dan hoor ik Meiing aan de andere kant in me hoofd: "DAT IS TOCH LOGISCH ALS JE OP VAKANTIE GAAT NAAR BALI! MENSEN GAAN JUIST NAAR BALI OMDAT HET WARM IS". Jaja, deze momentjes zijn altijd leuk.

Om een lang verhaal vol onzin kort te maken, ik vermaak me nog prima op Bali. Ons pa en ma komen over twee maandjes ook al naar Bali, dat schiet ook al op. Daar ben ik ook al druk voor in de weer geweest, hotels boeken, activiteiten plannen. En ik heb al een hele aardige chauffeur voor jullie gevonden, Pa & Ma. Die had ik ontmoet, toen ik voor de afwisseling met de Uber naar kantoor ging. Want naast Uber rijden, deed hij ook tourdiensten in heel Bali.

Maar goed, het is ondertussen alweer 17.15u, wat een prima tijd is om me te gaan richten op het avond eten. Alleen altijd dat dilemma rond etenstijd... wat word het deze keer? Word het Indonesisch, Indiaas, of bestellen we een Nasi Gorengtje met de Go-Jek. Moeilijk moeilijk.

Ok doei