Week 8
Ik had me nog zo voorgenomen vandaag op tijd naar bed te gaan, ben ik nog om half 2 snachts mijn weekverslag aan het typen. Doordat ik 3 dagen in de week tot diep in de nacht werk, is mijn dag/nacht ritme een beetje verstoord. Maar verder niks bijzonders, alleen een kleine vakantie daar ben ik wel aan toe. Want laten we eerlijk zijn, ik ben dan wel gestopt met school in Oktober, maar ik beschouwde dat niet echt als een héle lange vakantie. Ik heb mezelf suf gesport en gewerkt, laten we dat even niet vergeten.
Ik deed het natuurlijk allemaal voor 1 doel, en daar heb ik nog geen dag spijt van. Zoals jullie al hebben kunnen lezen in mijn vorige verslag, is de vakantie voor mij nu helemaal rond. Eerst Montréal en daarna New York. Ik heb er super veel zin in. Aanstaande zondag komen Pa, Ma&Jip ook al, de tijd gaat echt snel! Het voelt echt als gisteren, toen ik aan dit avontuur begon. Het lijkt me super leuk jullie hier te verwelkomen. Natuurlijk ga ik jullie de stad laten zien met Roeland's sightseeing tour en mijn thuis in Toronto. Ik kan jullie gewoon uitnodigen voor een kopje koffie bij mij thuis hier in Canada, dat is vreemd haha.
Ik had graag wat foto's van het huis en kamer hier op gezet, alleen mijn camera ( serieus dat ding was gloedje nieuw) heeft vroegtijdig het licht gezien. Ik weet niet wat ik heb met camera's op het Noord-Amerikaans continent, maar dit is al de derde camera die hier het loodje legt.
Ik zal ook maar eens vertellen wat ik deze week heb beleefd. Zaterdag hadden wij hier een klein feestje, omdat een huisgenootje weg ging. Omdat ze duits was, hadden we ons eigen kleine Oktober Fest georganisseerd in de voortuin. Het was heel gezellig, een BBQ, veel mensen en natuurlijk niet te vergeten Duits bier. Toen de klok middernacht sloeg werd uit volle borst ‘'Happy Birthday'' in 5 talen (Engels, Duits, Nederlands, Hindi, Pools) door elkaar heen gezongen. Dat klonk best grappig kan ik je wel vertellen. Waarom we dit deden? Mijn huisbazin was jarig, dus het afscheidsfeestje ging over in een verjaardagsfeestje. Inmiddels hebben we ook alweer een nieuw huisgenootje. Een meisje uit Ierland, hele gezellige meid. Als je eenmaal met har praat, komt er geen einde meer aan, ze blijft maar praten over van alles en nog wat.
Vandaag zijn we met z'n alle hier eerst uiteten geweest in de stad, daarna doorgegaan naar de bioscoop. Canadezen gaan hier echt frequent naar de bioscoop. In Nederland gaan we eens in het jaar, hier gaan ze zowat iedere week. Het is ook wel een stuk goedkoper hier, je kan hier voor een goeie €3,50 naar de nieuwste films in 3D.
Enfin, ik ga mijn bedje opzoeken. Ik merk dat het schrijven van een verhaal nogal wat moeite kost op dit tijdstip. De groetjes
Week 7
Vandaag de dag ben ik maarliefst al 7 weken weg uit Nederland. De tijd gaat echt super snel. Ik heb inmiddels werk en begin me steeds meer thuis te voelen in deze stad en vooral dit land. Zeker nu ik ook werk heb, leer je ook steeds meer van de manier van leven hier.
Het grootste verschil hier qua werk is wel de relatie tussen werknemers en management personeel. Je hebt hier respect voor de managers en je hoort ze ook te gehoorzamen. Dit is iets wat ik niet echt gewend ben. Ik kon altijd grappen maken met en over mijn baas in Nederland. Ik kon met ze in discusie gaan en ook zeker mijn blijk van oneensheid laten blijken.
Hier kan dat ongetwijfelt ook wel, maar ze vatten het hier iets anders op. Zomaar even een willekeurig voorbeeld, vorige zaterdag: Het meisje achter de bar werd er op aangesproken dat ze de vloer niet goed had gedwijlt. Hier was ze het niet mee eens en ook ik vond het wel erg overdreven, want het zag er gewoon schoon uit. Ze vertikte het om het over te doen, omdat ze ook al had uitgeklokt. Het was verder geen probleem, maar ze hoefde niet meer terug te komen.
Voor haar 10 anderen, dus ik hou me voorlopig nog maar netjes tegen de managers. Het is verder nog steeds gezellig in de keuken. Ik moest even aan het ritme wennen, maar na een aantal dagen hard werken ging het steeds makkelijker en de tijd gaat ook steeds sneller voorbij. Ik wil dit werk niet heel lang gaan doen, maar ben momenteel nog niet bezig met het zoeken van nieuw werk.
Dit omdat ik in Augustus wat reisplannen heb. Ik heb al het een en ander uitgedacht en geboekt. Eerst ga ik met mijn ouders + Jip mee naar Montréal met een tussenstop in Kingston. Iedereen hier die het over Montréal heeft, is heel positief over de stad. Het heeft veel Europese invloeden en vele vinden de stad mooier dan Toronto. Dus dat wil ik wel eens met mijn eigen ogen beoordelen. Verder lijkt het me ook gewoon gezellig om weer een weekje met mijn ouders + Jip te zijn.
Ik heb vandaag ook een vlucht geboekt naar New York City!! Vanuit Montréal vlieg ik alleen verder via Detroit naar New York. Waarom naar New York? Daar ben je toch ook vorig jaar geweest? Ja dat klopt. maar de omstandigheden waren toen niet zo heel leuk. Ik heb het toen ook erg naar me zin gehad, maar toch wel met een dubbel gevoel. En ik ga natuurlijk ook een heel klein beetje, omdat er een vriendin van mij dan in New York zit, dus vind het wel heel leuk om haar weer te zien. Ten derde, New York is natuurlijk een geweldige stad, al ben je er 23 keer geweest, het blijft nog steeds leuk volgens mij.
Ik ben er nog niet helemaal overuit hoelang ik daar blijf, waarschijnlijk 3 o 4 dagen. Vanuit daar neem ik dan een 10 uur durende busrit terug naar Toronto. De komende maand heb ik dus nogal wat op mijn programma staan. Nu alleen nog even vrij regelen op mijn werk, hopen dat dat wel lukt. Anders is het waarschijnlijk tot nooit meer ziens!! haha
Deze week heb ik bijna 30 uur gewerkt verspreidt over 4 dagen. Donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag. Donderdag en zondag zijn echt dagen waarop ik geen zak hoef te toen. Het zijn misschien 10 borden en 20 glazen die ik moet wassen, but that's it. De rest van de tijd is het aan de bar hangen, gratis eten en een beetje grappen in de keuken. Vrijdag en zaterdag zijn wel dagen die fysiek heel zwaar zijn. Vrijdags werk ik gemiddeld van 17.00u tot 02.00u en zaterdags ongeveer van 17.30u tot 03.00u. Dan ben ik pas klaar met werken!! Als ik een goede verbinden heb met de bus, ben ik binnen 30 minuten thuis, laat de bus op zich wachten (wat vaak gebeurt), ben ik ruim een uur onderweg naar huis.
Als ik moet wachten, ga ik altijd nadenken. Op een bewuste zaterdagnacht, rond 03.30u, kwam de bus dus ook niet meteen opdagen. Ik zag de Canadese vlag wapperen in de wind en volgens mij realiseerde ik me toen waar ik aan begonnen was. Alleen in de grote stad, in een land zo'n 6 tijdzones terug de tijd in. Dit is wat ik altijd al wilde, vanaf jongs af aan heb ik het hier over gehad. Niet specifiek wat ik nu doe, maar wel dat ik weg wilde uit Nederland, het liefst zo ver mogelijk. Toen was ik best wel even trots op mezelf, ik heb het gewoon gedaan. Ik moet eerlijk toegeven dat de eerste weken wel moeilijk (even geen misverstanden: moeilijk, niet vervelend)waren, ik moest wennen aan het land,druknaar het zoeken van woonruimte/werk. Maar nu valt alles op zijn plaats en ik geniet er echt van.
Nèt nog een keer naar de bioscoop geweest, op dinsdag kan je voor de helft van de prijs naar de bioscoop, dus iedereen gaat hier vaak op dinsdag. Aankomende zondag is mijn huisbazin jarig, dus wordt hier een feestje gegeven, waarschijnlijk tot laat, want die maandag er na is hier weer een nationale feestdag, dus dan is iedereen weer vrij.
Het is inmiddels 23.30u geweest, dus ik ga maar eens afronden. De groetjes aan iedereen en Marijn&Linds een fijne vakantie =).
Week 6
Ik ben de afgelopen week druk bezig geweest met sollicitatiegesprekken. Woensdag had ik er een en vrijdag had ik er zelfs drie. Daar was ik wel blij mee, er zat eindelijk een beetje voorruit gang in mijn zoektocht naar werk in Toronto.
Woensdag had ik een sollicitatie voor afwasser in een frans restaurant bij King & Spadina. Dat ligt midden in het centrum van de stad. Het was een invoudig gesprek, geen moeilijke vragen en de vragen die gesteld werden kon ik ook wel goed beantwoorden. Maar het is toch wel even wennen. Een sollicitatiegesprek is natuurlijk altijd al wel een beetje spannend en als het dan ook nog in een andere taal is, is het toch net even een stukje spannender. Ookal spreek ik goed engels, in je eigen taal gaat het je toch makkelijker af!
Vrijdag had ik er drie op de planning staan. De eerste was in de vroege middag, bij King & Bay st in een ''Food Court'' van een groot en hoog kantoor. Het was voor de functie ''counter-helper'' bij een broodjes en salade take-out restaurant. Ook dit sollicitatiegesprek ging goed, het was heel informeel en dan gaat het altijd al een stuk makkelijker dan iemand die heel serieus alles met je doorneemt. Het enige waar ik waarschijnlijk niet zo goed op heb gescoord, is het feit dat ik een tijdelijk ''work-permit'' heb, in plaats van een vaste vergunning. Hij was opzoek naar iemand, die niet maar voor enkele maanden beschikbaar was.
Dus ik blufde er maar oplos dat ik waarschijnlijk pas rond kerst ging reizen, maar niet langer dan een aantal weken en weer terug zou keren naar Toronto. Het klonk wel overtuigend, maar ik heb nog steeds geen telefoontje gekregen dat ik kan komen werken, dus waarschijnlijk heeft hij iemand anders gevonden.
Maar niet getreurd mensen, ik ben er nog niet. Na dit interview ben ik vliegensvlug naar de metro gerent (gerend?!), ik had maarliefst 20 hele minuten om op tijd te komen bij mijn volgende gesprek. Het lag aan de andere kant van de stad (12 haltes), dus dat was wel even spannend of ik het zou halen. Maar mijn tweede naam is superman, ik was uiteindelijk nog een paar minuten te vroeg.
Dit keer weer een normaal restaurant genaamd ''The mirage'' (www.cafe-mirage.com voor de liefhebbers), nee dit is niet dat inmens grote hotel in Las Vegas, het is een restaurant en club op Yonge st. en Eglinton Ave. De functie waar ik sollicitatie voor deed was ''dishwasher'', afwasser dus. Na een kort gesprek met de Manager, werd mij gevraagt of ik dezelfde avond kon proefdraaien. Alsje goed werkt magje terug komen, werd mij verteld.
Ik heb die vrijdag waarschijnlijk goed gewerkt, want ik mocht zaterdag en zondag ook komen. Dus damens en heren, ik heb een baantje =). Het is part-time voor ongeveer 30 uur in de week verspreid over 4 dagen. Voornamelijk in het week-end, en één doordeweekse dag. Het werk is simpel, maar zwaar. Ik moet de vaat afspoelen en in een krat laden. Als ik twee kratten vol heb, schuif ik ze in de vaatwasser, die het binnen een minuut of 3 glanzend schoon spoelt. Ondertussen laat ik weer een krat vol en als de vaatwasser klaar is, ruim ik de kratten leeg. Dan begint alles weer van voor af aan.
Als het druk is, voornamelijk vrijdag en zaterdag avond, is het best zwaar werk. Maar het heeft ook voordelen. Er wordt voor me gekookt als ik honger heb, gratis drinken als ik dorst heb (van Coke tot Iced Caps), zelf je pauzes inlassen om een luchtje te scheppen en én én én na het werk gratis bier! Aangezien je zo'n $7,50 à $10,00 kwijt bent voor een pilsje, is dat natuurlijk wel echt een pluspunt.
Ooh! Ik vergeet bijna iets, ik ben niet de enigste Nederlander die in de keuken werkt. De kok komt ook uit Nederland. Dus dat is ook wel heel gezellig =) Tot ergenis vanhet niet-Nederlands sprekend personeelin de keuken haha. Ook heel informeel in de keuken, je kan veel maken en doen zolang het binnen de perken blijft. Dat is wel heel leuk.
Ik ben wel blij dat ik nu een paar dagen vrij ben, vandaag lekker gewinkeld met een huisgenootje en naar debioscoop geweest, ''Grown ups'', my god... dat is echt een hilarische film! Echt een aanrader, alleen weet ik niet of die film ook in Nederland draait.
Ppls, de groetjes en tot lezens. Oh en mister 4 eyes, gefeliciteerd met je verjaardag, ook iets om trots op te zijn, voorkomenin mijn reisverslag haha =)
Week 5
Een feestelijke stemming veranderdevan het een op het andere moment ineen doodse stilte. Ik kon het gewoon niet geloven, drie minuten voor het einde van de tweede verlening! Ik had veel vertrouwen in de strafschoppen, maar het mocht niet zo zijn helaas. Ik was er heilig van overtuigd dat Nederland dit jaar voor het eerst wereldkampioen zou worden. Ik liep heel de week in de stad met een Nederlandse vlag als cape, als blijk van mijn vertrouwen.
We hadden het ook weer niet getroffen met de scheidsrechter. Zo partijdig als ik weet niet wat. Opzich ook wel logisch als je even nadenkt: Duitsland versloeg Engeland, Spanje versloeg Duitsland en aangezien de scheids een engelsman is, ja de rest spreekt voorzich.
Toen ik vandaag de huldiging van oranje in Amsterdam zag, werd ik eindelijk uit mijn depressie getrokken en nou ben ik weer echt trots om Nederlander te zijn, echt prachtig zo veel mensen in het oranje die Nederland supportent! Life goes on, ook mijn leven, dus ik heb morgen voor de verandering een sollicitatiegesprek in een frans restaurant downtown Toronto. Als dishwasher, afwasser dus. Het is niet een droombaan, maar het is een begin en laten we eerlijk zijn, het is werk!
Vrijdag naar ''the cocktail show'' geweest, net buiten Toronto. Het was een groot evenement waar nieuwe cocktails getest werden door het publiek, wij dus. Entree was maarliefst 30 dollar en om een cocktail te proberen was je 2 dollar kwijt. Met 81 verschillende cocktails kan dat nog een dure avond worden haha. Gelukkig hoefden wij niks te betalen, omdat mijn huisgenoot daar werkte, dus wij hadden gratis entree en 100den comsumptie bonnen. Dus daar hebben we heel de avond nieuwe cocktails geproefd! De lokatie was echt heel mooi, Polson Pier, vanaf daar kun je heel mooi de skyline van Toronto zien. Als de zon dan onder gaat, is het echt prachtig om te zien! Toronto een een super mooie skyline, het is anders dan New York, maar het doet er zeker niet aan onder!
Is het in Nederland ook nog steeds zo warm? Het is hier al heel de week tussen de 34C en 40C graden en helemaal droog. Een beetje warmte is wel lekker, maar deze temperaturen nonstop is echt te veel voor mij! Gelukkig nemen de temperaturen deze week een beetje af naar gemiddeld zo'n 28C a 30C graden. Dat vind ik wel een lekker temperatuurtje, zolang het ook nog droog blijft=).
Maar ik heb vandaag de hitte overwonnen en heb ik ineen snikhete keuken mijn eigen avond eten gekookt. Goed hé! Ja het was zeker goed gelukt en het was ook gezond ook nog. Gehakt met championnen, ui, paprika, bonen en dat dan in een taco met zelf gemaakt salsa saus. Ik heb ook bakjes aangeschaft, dus nu kook ik 1 keer per week voor heel de week haha, de rest gaat de vriezer inxD=). Ik ben echt goed bezig.
Iedereen de groetjes, en voor sommige fijne vakantie al denk ik?! Toodles
Lees mijn professionele commentaar in dé krant van Toronto!
scroll een paaralinea's naar beneden tot: Other fans were less diplomatic.
Week 4
Wat een week! Een week vol vreugde en vedriet, nou ja voor Brazilië dan! Ik mezelf vrijdag in mijn oranje pak gehezen, me gezicht gesminkt in de Nederlandse vlag en in de bus gestapt naar Liberty Village. In de bus zaten ook brazilianen, hun allemaal lachen. Ze waren er heilig van overtuigd dat ze gingen winnen volgens mij. Maar kom op, laten we het bij de feiten houden, Nederland is natuurlijk velen malen beter dan Brazilië. Dat hebben we ook wel laten zien!
Bij het Holland House wordt het maar drukker en drukker. Voor de halve finale is er zelfs een vrachtwagen gehuurd, waarin een band speelt voor de pre- en after party. Dus dat zal morgen ook wel een groot feest worden, het is dan voor ons sowieso in de middag. Dat is veel beter dan al die ochtendwedstrijden, 07.30u en 10.00u.
De dag voor deze wedstrijd was het in heel Canada al groot feest. Het was donderdag, de eerste van Juli, namelijk Canada Day. Iedereen is dan vrij en overal in de stad zijn dan grote feesten en 's avonds is er een grote vuurwerk show. Het is ook toegestaan om zelf vuurwerk af te steken op de straten. Dit is best wel apart, midden in de zomer. Ik moet zeggen het is een stuk comfortabeller dan in de vrieskou -10 en sneeuw.
Wij zijn met iedereen die hier wonen naar The Beaches geweest. De stranden, zoals de naam al zegt. Maar The Beaches is ook de wijk die aan de stranden ligt. Een prachtige wijk, met grote huizen, mooie tuinen en hele hele schone straten. Daar zijn we heel de namiddag geweest, op het strand gelegen en beachvolleybal gespeeld. Op het strand zijn zo'n20 beachvolleybal veldenen het is er echt extreem druk.
Daarna zijn we door gereden naar de Exhibition, daar werd een grote vuurwerkshow gegeven rond 23.00u. De show duurde ongeveer een half uur, en er waren een aantal honderduizenden toeschouwers, dus best druk! Maar wel heel leuk om mee te maken.
Vrijdagavond naar een club geweest, niet echt een grote, maar wel gezellig. Qua grote is het wel te vergelijken met de 7euve, alleen de muziek is natuurlijk heel anders! Wel goeie muziek hoor, we no speak americano, echt een vet nummer! Alleen drank is echt extreem duur. $6,50 voor een biertje, $5 voor liquor shot. Rond 02.00u zijn we nog door gelopen naar Yonge st. Daar was het ook nog steeds druk, het was de voor avond van de Toronto (Gay) Pride 2010, en dat is hier echt een groot evenement.
Het trekt jaarlijks meer dan 1 miljoen (niet uit Toronto afkomstige) bezoekers. Op San Francisco na, heeft Toronto de grootste Pride van het Noord Amerikaans continent. We zijn zaterdag middag ook naar een muziek festival at Queens Park geweest. Ik heb nog nooit zo veel aparte mensen bij elkaar gezien. Het festival was wel leuk, maar echt niet mijn muziek. Hardrock en dat soort muziek.
De planning was trouwens om vandaag naar Canada's Wonderland te gaan, het grootste achtbanen prekpark van Canada. Het is alleen zo heet vandaag, dat we maar hebben besloten een andere keer te gaan. Het is vandaag 38 graden, geen wolkje aan de lucht en eenvies warm windje dat steeds langs je gezicht gaat. Ik zag het echt niet zitten om heel de dag in die hitte buiten rond te lopen.
Het gaf me nu wel de tijd om naar een Youth Job Fair te gaan in de Metrohall van Toronto. Er waren verschillende werkgevers opzoek naar jongeren. Ik heb mijn resume afgegeven bij Starbucks, MoneyMarket, UPS and Blockbusters. Dus misschien hoor ik daar binnenkort nog wel wat van. Het is verder wel lastig om aan werk te komen hier, maar ik ben er van overtuigd dat ik binnen niet al te lange tijd iets heb gevonden.
Dag 5&6&7
Het is weer eens tijd voor een verhaaltje. De tijd vliegt als je plezier hebt, ik ben inmiddels al weer 3 weken in Canada. En missen jullie mij al een beetje? Dat is natuurlijk een beetje een overbodige vraag haha.
In Nederland lekker weer heb ik gehoord, hier is het ook aardig warm. Maar het weer is best apart. Het is echt iedere dag rond de 28 a 30 graden, maar wel veel regen. Vooral zondagavond, toen brak de hemel echt helemaal los. We zijn zondagavond de stad ingegaan om wat te eten, helaas was veel gesloten ivm de G20. Het begon toen dus te regen, en ik had geen jas of paraplu bij. Toen we eindelijk bij een open restaurant aankwamen, was ik helemaal doorweekt.
Het eten maakte wel veel goed, was best wel lekker. Soort kebab, dat is altijd lekker. Ik was alleen nog steeds best doorweekt, dus ik wilde thuis even lekker droge kleren aandoen, staat heel mijn kamer onderwater. Heel de vloer was overgoten met water. Ik heb gelukkig geen schade aan mijn spullen, alleen het matras van mijn bed was compleet doorweekt.
Er was zoveel regen gevallen, dat het niet meer afgevoerd kon worden en al dat water stroomde via de badkamer mijn kamer in. Gelukkig is alles nu opgeruimd, daar zijn we ook nog wel een aantal uren mee bezig geweest. Ik ben Nederlands, postbode en dus aardig wat gewend qua weer, maar het weer hier de afgelopen dagen heb ik nog nooit meegemaakt in Nederland.
Maandag wederom naar het Holland House geweest, blijft echt gezellig. Vrijdag weer, dat zal waarschijnlijk wel de laatste wedstrijd worden van het Nederlands elftal. Tegen Brazilië, dat wordt best wel lastig. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit zeggen we dan maar, en we hopen natuurlijk voor het beste!
Vandaag ook nog wel iets grappigs meegemaakt. Ik was met de tram van Spadina subway station opweg naar King street w. Best een volle tram, iedereen stond krap tegen elkaar. Begint er opeens een vent achter mij een vrouw lastig te vallen, met allemaal vragen over de kerk. Hij werd helemaal gek, toen ze zei dat ze niet in het oude testament geloofde. Mensen die hem uitlachtte, lachtten samen met de duivel. We waren allemaal bezeten door de duivel. Nu begon hij de ''driver'' van de tram lastig te vallen en echt binnen 20 seconden kwamenuit verschillende hoeken politie-auto's met zwaaiende sirene's aanrijden.
Hij werd hardhandig neergeslagen en afgevoerd. Best grappig om mee te maken, en ik stond best wel eerste rang. En zo kom je echt nog best veel aparte mensen tegen in het openbaar vervoer. Crackverslaafden die om geld vragen, mensen die hele teksten uit de bijbel prediken.
Nooit echt dat je je erongemakkelijk bij voelt en als iemand je echt lastig valt, heeft iedere metro boven de banken een gele balk. Als je die indrukt wordt je echt binnen 3 tellen omsingeld voor politie. En dat maakt het openbaar vervoer, en Toronto in zijn geheel, een veilige stad denk ik.
Aankomende donderdag zijn hier overal grote feesten en vuurwerk. De eerste van Juli is hier een nationale feestdag, dus dat is ook wel leuk om mee te maken lijkt mij. Het zou wel het begin kunnen zijn van een topweekend, donderdag avond feesten en dan vrijdag ochtend Brazilië in maken met 4-0 haha. Groetjess
Dag 3&4
Omdat iedereen zo graag mijn verslagen leest, zal ik er vandaag maar weer eens even eentje typen. Ik wou het eerst volgende week pas weer toen, maar omdat iedereen er zo naar verlangd, bij deze.
Ja, over vandaag heb ik eigenlijk vrij weinig te vertellen. Ik werd pas wakker om 15.00u, dus de dag zat er al bijna weer op haha. Ik lag gisteren ook pas rond 05.00u in mijn bed, dus ik was best wel moe. Waarom ik pas zo laat in mijn bed lag? Nou, ik ben naar een house party geweest. Mijn ''landlord'' (huisbaas) heeft verschillende huizen in dit gebied van Toronto en in een ander huis werd een feest gegeven, omdat er iemand jarig was.
Eerst zijn we nog even naar Dundas Square geweest, rond 23.00u. Dat is zoals ik al eerder heb verteld de Times Square van Toronto. Ieder weekend is er daar wel een evenement 's avonds. Alleen deze vrijdag avond niet. Dat had natuurlijk alles te maken met de G20. Hoewel Dundas Square toch een einde van de ''G20 area'' ligt, was zelfs hier alles afgelast. En veel politie op de been.
Ik was die zelfde middag even naardowntown gegaan, om een glimp op te vangenvan de G20 gekte.Het lijkt alsof je jebevindt in een ''warzone''. Opiedere hoek van de straat stondenongeveer20 tot 30 politie-agenten.Dat zijn al snel 120 agenten per ''block''. Echt heel apart. Overal wegblokades en als je je maar een beetje apart gedraagt,komen er meteen uit alle hoekenagenten lopen.
Ik vond het wel leuk om aldie agenteneven te filmen, maar ook daar waren ze niet van gediend.Hebtoch nog een leuk filmpje kunnen maken, dat zal ik straks hier ook op zetten (als dat kan).Alles is ook gesloten rond de G20 area. Zelfs de CN Tower sluit heel het weekend zijn deuren.
Dat even terzijde, dus die avond rond middernacht naar dat andere huis gereden. Het was daar aardig druk. Ik gok een man of 50. Buitenlanders die net als mij een jaar in Canada verblijven, maar ook veel Canadezen. Ik ben daar lekker op z'n Nederlands heen gegaan, zonder kado en gratis bier drinken. Zo hoort het. Leuke mensen daar, maar er werd echt super veel gezopen. Dat bevestigd wel echt zo'n typisch Noord-Amerikaans beeld, dat jongeren slecht met alcohol omgaan.
In Nederland wordt er op feesten ook wel veel gedronken, maar de mensen zijn dan niet zo zat als op deze feesten hier. Maar ik ben wel wat gewend en de sfeer was gewoon super gezellig. Zeker toen ik een Pools meisje ontmoette en ik met mijn vloeiend pools: ''Kürva, spierdalaj masz pala psa kürva.'' zei. Daar was ze wel enigszins van gecharmeerd. Verder was ik natuurlijk de gezelligheid van heel dat feest, maar ja zo ben ik nou eenmaal. Nadat we heel wat pilsjes verder waren en de klok alweer bijna 05.00 uur sloeg, zijn we terug naar ons huis gegaan.
Wat de avond mij vanavond brengt, geen idee. Maar vast wel iets leuks, want zeker in het weekend is het hier in huis kei gezellig (op z'n brabants).
